Avisu: esti post dexa albintestate l’argumentu d’una película. Si nun quies que t’esgoncie l’argumentu de la mesma ¡¡cola de secute d’esti blog!! (abaxo hai un link pa descargala si te pruye)
Exit through the gift shop
Toi acabante de ver la nueva película del artista gráficu caleyeru y d’identidá real desconocida de Bristol Banksy . El llargometraxe ye más un documental qu’otra cosa y fala de la historia personal de Thierry Guetta, un rapaz francés que lleva viviendo na ciudá de Los Ánxeles dende hai una partida d’años y que tien la zuna de grabar perdayuri tolo que fai. D’esta miente, va dexando en casa milenta cintes almacenaes en caxes que munches vegaes nun tán siquiera etiquetaes más que per años.
De casualidá, entama a grabar a dellos de los meyores grafitteros del planeta, conoz a Shepard Failey (l’inventor del conceutu OBEY-André the Giant) o’l francés Space Invader y, a la fin, ye quién a grabar n’aición a Banksy demientres munches hores y nel so propiu estudiu priváu de trabayu. Cuando Banksy-y encamienta facer un documental col material grabáu en toos aquellos años Guetta enfráscase nel trabayu, pero’l resultáu ye una puxarra total, col nome “Life Remote Control”. Nesi intre, el grafitteru inglés queda col material audiovisual y anima a Guetta a que dea un bon reblagu y pase a facer “arte” al traviés de pintaes, stencils, grabaos…de temática pop mui del so estilu. El francés, bastante aventáu él, viende’l so negociu ya inviértelo too nún estudiu con una bayura de diseñadores trabayando pa él y entama una gran esposición que ye quién a desendolcar gloriosamente gracies a un par de frases de sofitu de dos de los meyores ximielgadores de concencies caleyeros (Banksy y Shepard) pa que la xente vaya al actu.
Resultáu: trunfu absolutu y Guetta ye quién a ganar más d’un millos de $ namás gracies a copiar idées d’artistes anteriores, ensin malpenes pasar pel filtru de calidá de les muries de les cais y, muncho menos, de la crítica. La frase de Banksy “esti mozu ye un auténticu fenómenu de la ñatura, un fénómenu, y nun lo digo de bon xacíu” espeya perfeutamente qué ye lo que quiero dicir.
El fenómenu Mr. BrainWash: performance del mundu del arte d’anguaño
Paez evidente qu’un xostrón como Guetta ye incapaz a facer y pensar toes eses obres de manera independiente y verdaderamente creativa. De fechu, cásique nun sal más que chiscando les obres con tintes/sprais, lo que-y da más puxu a esta teoría. La copia asemeyanza evidente ente les obres de “Mr.BrainWash” y Banksy o Shepard tamién lo dexaría bien a les clares, asina como la so “permisividá” como artistes -digo yo que daqué d’ego tendrán-.
Con esti montaxe, Banksy algamaría’l finxu d’amosar la mentira que constitúi anguaño’l mundu artísticu, onde cualesquier personaxe con un puquiñín de campaña mediática ye capaz a xubir el so caché a galmiaes, ensin control de calidá nengunu o hasta faciendo un fraude evidente. Banksy ye especialista nesti tipu de coses, como cuando foi quién a colase en museos d’USA pa escolingar les sos obres (con tarxeta y too) que pasaron como “una más” ente’l restu.
D’otra banda…Banksy y Shepard ¿vendíos o non?
Nun son poques les persones qu’acusen d’esta miente a estos dos artistes de renome mundial. El motivu de toes estes crítiques sobremanera ta venceyáu a que l’éxitu global de les sos obres llevólos a trabayar con multinacionales o hasta campañes polítiques, dexando’l mundu underground de la clandestinidá nocherniega xunto a los xirones y les plantiyes pa pasar a les galeríes d’arte y les cases de subastes. Tamién ye verdá que la so posición social valió-y pa facer aiciones político-culturales tan bones como la cover del entamu de Los Simpsons d’hai unes selmanes. otres escontra’l centru de tortura de Guantánamo en DisneyWorld, la construcción de la muria de la vergoña en Gaza, la guerra capitalista…
Con too y con ello, lo que ye innegable ye l’impactu planetariu de les sos obres, que xenera que toles miraes finen focalizaes nes sos obres dientro y fuera de les cais. Nun podemos dexar equí de sorrayar que dientro del activismu políticu asturianu, fondamente tradicional no que cinca a les formes y medios, campañes como la del 35 comparten la téunica del axit-prop viral al empar que lo fai Shepard con OBEY!. Agora mesmo alcuérdome de campañes d’Izquierda Asturiana y Mocedá d’Izquierda Asturiana con camisetes con imáxenes de Banksy o stencils en pasos de peatones y stickers en plásticu adhesivu. Tamién Fai! o l’Asamblea de la ReFLEXón apostaron y apuesten por propaganda de tipu “Guerrilla” que nunos casos salió meyor que n’otros, pero qu’amuesa que namás dende la imaxinación y una visión artística y orixinal de la realidá se ye quién a superar les torgues y pilancos que’l sistema pon pa que toles voces lleguen a toles y tolos ciudadanes y ciudadanos. Artivismu RULES.
Agora, si vos presta ver la película documental de Banksy pasái perequí. N’Ubuntu la esperiencia foi brutal: baxa los sotítulos automáticamente…¡coses del códigu llibre!
Y esto ye, too, pel momentu, dende 866.9 km ≈ 867 km del mio Llar.
